Украинските цивили се соочуваат со тежок избор по задолжителната евакуација во регионот Доњецк

Украинскиот претседател Володимир Зеленски деновиве ги повика стотиците илјади луѓе кои сè уште живеат во борбените зони во источниот регион Доњецк  да заминат.

Марина Хавриш (десно) се бори да ги задржи солзите откако нејзиниот 84-годишен татко Виктор Мариух и нејзината мајка Лидија (79) се сместени во комбе за евакуација во Краматорск на 2 август, во близина на првата линија на војната во  Украина.

Додека постарата двојка го напушташе домот по многу децении за да го започне патувањето до домот за стари лица во западна Украина, нивната ќерка е во солзи.

„Разбирам дека ова ќе биде последен пат да ги видам“, рече Хавриш, која одлучи да остане во Краматорск со својот сопруг за да продолжи да работи. „Ја гледате нивната возраст. Не можам да им дадам соодветна грижа“.

Додека руските сили притискаат во регионот, властите се надеваат дека наредбата за задолжителна евакуација ќе донесе до 220.000 луѓе од источната провинција.

Една таква евакуирана е Валентина Абрамановска (87), која зеде само црно-бела фотографија од нејзината мајка и сестра, направени пред речиси 50 години на Азовското Море, што е спомен од нејзиниот живот што треба да го носи со себе додека волонтер ја води во комбе.

„Господе помогни ми, Господе помогни ми“, се моли Абрамановска додека се прекрсти со растреперени раце. „Мислам дека ќе полудам“. Таа рече дека била преплашена откако бомбашките напади во нејзиното село станале „кошмар“ и била убедена од нејзината ќерка да замине.

Таа сè уште има спомени од детството со германските војници кои ја окупираа Украина за време на Втората светска војна. Но, за неа, искуството од руското бомбардирање беше многу полошо. „Тие се ѕверови, шакали. Боже прости ми за тоа што го кажувам“, рече таа. „Како е можно? Тие убиваат деца“.

Млада мајка од источниот град Бахмут изјави за Ројтерс дека опасноста од гранатирањето и изгледите за зима без греење ја убедиле да се евакуира.

„Веќе имаме проблеми со струја и без гас, па мислам дека први ќе си заминат семејствата со деца“, рече таа.

Олександра Костјук (9) мавта од нејзината кабина во возот за евакуација во Покровск на 2 август.

Друга девојче мавта со своите баба и дедо во возот за евакуација додека го држи своето куче.

Додека владината наредба за евакуација ги убеди некои во регионот на Доњецк да побегнат, други одлучија да останат.

Станот на третиот кат на Нина Грандова во Краматорск беше оштетен од руско гранатирање во јули, а нејзиниот сопруг Јуриј, инвалидизиран, живее во подрумот на зградата од почетокот на руската инвазија на 24 февруари. Сепак, таа рече дека не планираат да ја напуштат спремни да потпишат документ што го бараат властите со кој ќе се изјаснат дека оние што остануваат преземаат одговорност за своите животи.

„Немам каде да одам. Морам да се грижам за мојот сопруг“, рече таа. „Она што ќе се случи, ќе се случи“.

Сликана надвор од нејзиниот оштетен стан во Краматорск како ја држи нејзината мачка Мурчик, Раја Илиевич (86), исто така нема каде да оди.

Во предупредувањето кое ја одразува страшната ситуација, украинскиот претседател рече дека ако повеќе луѓе го напуштат регионот Доњецк сега, „толку помалку луѓе руската армија ќе има време да убие“.