Во политичката пракса , на обвинувањата и на прашањата да се одговара со иста доза наместо со одговори и со решенија, комуниколозите гледаат караница, наместо политичка комуникација . Барем во последно време се почести се прес конференциите на кои партиските ривали се обвинуваат, прашуваат и „вадат“ афери, но наместо одговори и одбрана од другата страна, следуваат дополнителни прашања, и потсетување на аферите на другите. Комуникологот Климе Бабунски, вели дека неможе да се земе во предвид аргументот, што партиите го користат, дека за грешките не смее да коментира тој што грешел.
„Таквата политичка комуникација не нуди какво и да е решение за проблемите или го прескокнува одговорот на прашањето што другата страна го поставува и тоа е веќе јасно дека не оди никаде и дека не нуди сериозен системски излез за кој и да е проблем.“
Комуникологор Петар Арсовски пак вели дека тоа што партиите се почесто своите обвинувања ги поставуваат во прашална форма има врска и со законот за клевета.
„Во законот за клевета секој пратеник или секој човек има право да се сомнева и обвинувањето да го постави во прашална форма, а доколку го изнесе како тврдење е подложен на законот за клевета. Мислам дека тоа е една од главните причини зошто портпаролите на големите партии своите тврдења ги изнесуваат како прашања, а зошто не одговараат опонентите, тоа е веќе прашање на политичка култура.“
Арсовски вели дека јавноста се повеќе е свесна дека политичарите ја манипулираат, тоа го покажуваат и анкетите, на кои се повеќе луѓе се декларираат дека се неопределени или ќе апстинираат на избори, што покажува дека се заситени од тековниот политички дискурс на партиите.
Последниот од низата такви случаи беше кога на прашањето од СДСМ , зошто власта троши толку многу пари на скапи медицински апарати , владеачката ВМРО-ДПМНЕ, постави прашање, на што трошеле СДСМ пари кога биле на власт, чии интерси штитат и потсети на „матните “ зделки на поранешниот министер за здравство Владо Димов.
Таквата политичка комуникација не нуди какво и да е решение за проблемите или го прескокнува одговорот на прашањето што другата страна го поставува и тоа е веќе јасно дека не оди никаде и дека не нуди сериозен системски излез за кој и да е проблем
„Таквата политичка комуникација не нуди какво и да е решение за проблемите или го прескокнува одговорот на прашањето што другата страна го поставува и тоа е веќе јасно дека не оди никаде и дека не нуди сериозен системски излез за кој и да е проблем.“
Комуникологор Петар Арсовски пак вели дека тоа што партиите се почесто своите обвинувања ги поставуваат во прашална форма има врска и со законот за клевета.
„Во законот за клевета секој пратеник или секој човек има право да се сомнева и обвинувањето да го постави во прашална форма, а доколку го изнесе како тврдење е подложен на законот за клевета. Мислам дека тоа е една од главните причини зошто портпаролите на големите партии своите тврдења ги изнесуваат како прашања, а зошто не одговараат опонентите, тоа е веќе прашање на политичка култура.“
Арсовски вели дека јавноста се повеќе е свесна дека политичарите ја манипулираат, тоа го покажуваат и анкетите, на кои се повеќе луѓе се декларираат дека се неопределени или ќе апстинираат на избори, што покажува дека се заситени од тековниот политички дискурс на партиите.
Последниот од низата такви случаи беше кога на прашањето од СДСМ , зошто власта троши толку многу пари на скапи медицински апарати , владеачката ВМРО-ДПМНЕ, постави прашање, на што трошеле СДСМ пари кога биле на власт, чии интерси штитат и потсети на „матните “ зделки на поранешниот министер за здравство Владо Димов.
