Малиот интерс за купување на компаниите ОХИС и ЕМО експертите го објаснуваат со лошата состојба во која се наоѓаат фабриките, неатрактивните локации, административните пречки со кои би се соочил потенцијалниот инвеститор, како и политичката нестабилност.
„Нема интерес, и нивните локации не се атрактивни за друга намена, за тој што ќе го купи да може да направи нешто друго. Ова е очекувано, кога се правеле компромиси и не се продале кога тие биле во поздрава позиција,“
вели економскиот аналитичар Џевдет Хајредини.
Според условите во тендерот инвеститорите не смеат да вршат пренамена на земјиштето, треба да гарантираат дека најмалку пет години ќе ги задржат на работа сите вработени, а новите инвестиции да ги реализираат во рок од три години.
Ваквите критериуми според стопанственикот Зоре Темелковски не се најповолни за евентуалниот купувач.
„Не може ЕМО да пропаѓа како компанија, а да се воздига нова компанија, со истата дејност истите кадри од Охрид во приватниот сектор. Тоа е недозволиво.“
Кога на тоа ќе се додадат и административните процедури низ кои треба да помине новиот сопственик, интересот да се купи понудениот објект опаѓа, додава Темелковски.
Според универзитетскиот проф. Ванчо Узунов пак, една од причините поради слабиот интрес на тендерите е тоа што земјава не е членка на Европската Унија и НАТО. Важна е и безбедносната состојба, вели Узунов.
„Повеќе бизнисмени, коишто гледаат на долг рок се мислат дали да влезат и да соработуваат со овој регион, особено да инвестираат во овој регион, бидејќи се плашат од политичка нестабилност.“
Некои од експертите се сомневаат и во регуларноста на тендерските постапки.
„Дали со разните одлагања чекаат да се појави субјект прифатлив за нив? Па, ги распишуваат тендерите со услови еднаш, два пати, за потоа да имаат аргумент да ги даваат кајшто тие на време биле заинтреесирани,“
изјави Хајредини.
Откако во претходните три тендери, за ЕМО немало ниту една понуда, а за ОХИС само една која подоцна била елиминирана поради некомплетна документација, сега повторно објавен е тендер за продажба на охридски ЕМО. Крајниот рок за доставување на понудата е 10 декември годинава.
„Нема интерес, и нивните локации не се атрактивни за друга намена, за тој што ќе го купи да може да направи нешто друго. Ова е очекувано, кога се правеле компромиси и не се продале кога тие биле во поздрава позиција,“
вели економскиот аналитичар Џевдет Хајредини.
Според условите во тендерот инвеститорите не смеат да вршат пренамена на земјиштето, треба да гарантираат дека најмалку пет години ќе ги задржат на работа сите вработени, а новите инвестиции да ги реализираат во рок од три години.
Ваквите критериуми според стопанственикот Зоре Темелковски не се најповолни за евентуалниот купувач.
„Не може ЕМО да пропаѓа како компанија, а да се воздига нова компанија, со истата дејност истите кадри од Охрид во приватниот сектор. Тоа е недозволиво.“
Кога на тоа ќе се додадат и административните процедури низ кои треба да помине новиот сопственик, интересот да се купи понудениот објект опаѓа, додава Темелковски.
Според универзитетскиот проф. Ванчо Узунов пак, една од причините поради слабиот интрес на тендерите е тоа што земјава не е членка на Европската Унија и НАТО. Важна е и безбедносната состојба, вели Узунов.
„Повеќе бизнисмени, коишто гледаат на долг рок се мислат дали да влезат и да соработуваат со овој регион, особено да инвестираат во овој регион, бидејќи се плашат од политичка нестабилност.“
Некои од експертите се сомневаат и во регуларноста на тендерските постапки.
„Дали со разните одлагања чекаат да се појави субјект прифатлив за нив? Па, ги распишуваат тендерите со услови еднаш, два пати, за потоа да имаат аргумент да ги даваат кајшто тие на време биле заинтреесирани,“
изјави Хајредини.
Откако во претходните три тендери, за ЕМО немало ниту една понуда, а за ОХИС само една која подоцна била елиминирана поради некомплетна документација, сега повторно објавен е тендер за продажба на охридски ЕМО. Крајниот рок за доставување на понудата е 10 декември годинава.
