Собраниските седници кои се одржуваат секој последен четврток во месецот а се посветени на пратенички прашања до владините функционери се нужност иако ефиканоста може да се подобри е ставот на дел од народните избраници.
„Нормално дека тоа претставува еден контролен механизам на извршната власт. И тоа е можност парламентот да побара некои одговори и прашањата да ги постави така што ќе значат одговорност за власта, затоа што за секое прашање е потребно пратеникот да каже дали е задоволен или не од одговорот и по еден месец може повторно да бара одговор на тоа прашање. Во секој случај, мислам дека оваа пракса е нужност, но ефикасноста може да биде подобрена“.
вели координаторот на пратеничката група на ВМРО ДПМНЕ, Марјан Ѓорчев.
Ваквите седнии најмногу го привлекуваат вниманито на граѓаните бидејки прашањата кои се поставуваат до владините функционери се однсуваат токму на проблемите со кои се соочуваат граѓаните вели Иљјаз Халими од ДПА кој посочува
„Единствено ако некој од граѓаните лично се интересира за некое од прашањата што го поставил одреден пратеник, па него да го праша дали го примил писмено за да се информира. Со тоа е мал бројот на оние кои можат да се информираат на таков начин. Значи, единствено што јавноста може пошироко да се информира ако министрите одговараат усмено, но на повеќе од прашањата одговорите се дадени писмено директно до пратениците“.
Внесена е нова содржина во собраниската пракса, со факот што делвнички е превидено пратениците еднаш месечно да поставуваат прашања ели пратеникот на СДСМ Тито Петковски.
„Досегашните неколку месеци говорат за едно позитивно искуство, бидејќи според сите министри, комплетната влада на чело со премиерот се присутни на седниците на Собранието. Тоа е квалитетно нов однос на владата кон пратеничките прашања како еден од инструментите за контрола врз работата на владата од страна на Собранието“.
„Нормално дека тоа претставува еден контролен механизам на извршната власт. И тоа е можност парламентот да побара некои одговори и прашањата да ги постави така што ќе значат одговорност за власта, затоа што за секое прашање е потребно пратеникот да каже дали е задоволен или не од одговорот и по еден месец може повторно да бара одговор на тоа прашање. Во секој случај, мислам дека оваа пракса е нужност, но ефикасноста може да биде подобрена“.
вели координаторот на пратеничката група на ВМРО ДПМНЕ, Марјан Ѓорчев.
Ваквите седнии најмногу го привлекуваат вниманито на граѓаните бидејки прашањата кои се поставуваат до владините функционери се однсуваат токму на проблемите со кои се соочуваат граѓаните вели Иљјаз Халими од ДПА кој посочува
„Единствено ако некој од граѓаните лично се интересира за некое од прашањата што го поставил одреден пратеник, па него да го праша дали го примил писмено за да се информира. Со тоа е мал бројот на оние кои можат да се информираат на таков начин. Значи, единствено што јавноста може пошироко да се информира ако министрите одговараат усмено, но на повеќе од прашањата одговорите се дадени писмено директно до пратениците“.
Внесена е нова содржина во собраниската пракса, со факот што делвнички е превидено пратениците еднаш месечно да поставуваат прашања ели пратеникот на СДСМ Тито Петковски.
„Досегашните неколку месеци говорат за едно позитивно искуство, бидејќи според сите министри, комплетната влада на чело со премиерот се присутни на седниците на Собранието. Тоа е квалитетно нов однос на владата кон пратеничките прашања како еден од инструментите за контрола врз работата на владата од страна на Собранието“.
