„Вработена сум во јавна институција, но реагирам затоа што постојано и јас и моите колеги сме изложени на притисоци на раководствата, во зависност од која политичка партија доаѓаат. Се вработуваат луѓе само со партиска книшка кои воопшто не ја знаат природата на работа, но се привлегирани пред другите“, изјави една работничка во јавниот сектор која инсистира да остане анонимна.
Таа вели дека често хигиеничари наместо вработените со високо образование се поавторитетни од нив. Ги кодошат колку време им трае паузата за ручек,кој се им дошол во канцеларија, со кого разговарале по телефон, со кои блиски контактираат и на која политичка партија тие припаѓаат, се жали службеничката. Немоќна да го крене гласот во одбрана на својот дигнитет, таа вели е жртва на новите вредности во системот.
Според информациите во општинскиот синдикат на ССМ расте бројот на граѓаните кои се почесто бараат правна помош и заштита, зашто тврдат дека се жртви на мобинг на работно место.
„Но, со оглед на положбата во која се наоѓаат работниците, особено стравот од неисплаќање на плати, губење на работни места, прогласување на техонолошки вишок кој што им виси над главата, работниците само го најавуваат како проблем, тоа се евидентира, се обработува, но за жал, се уште мислам дека не сесоздадени услови овој проблем да излезе во јавноста“, вели Лазе Ангелески, претседател на Регионалната канцеларија на ССМ во Прилеп.
Тој потенцира дека најчесто изложени на притисоци се работниците во јавниот сектор.
,,Сепак има најмногу поле за манипулација, бидејќи таму се работи за раководства кои што се именуваат на одредени мандати и заради разно-разни причини, применуваат методи кои не се својствени и во контекст на законските одредби, полесно се јавуваат вакви проблеми и потешко се решаваат.“
Според Ангелески, овој проблем тешко се решава, зашто нема закон за мобинг, туку посебни одредби во законот за работни односи. Но, со нив вели не е доволно да се дефинираат методите, па неизвесна е судската постапка, која што во исто време е и скапа и тешка.
„Кога ќе воочиме дека постапката треба да се води преку суд, каде што треба да се изложуваат и приложат докази за носењето на мобингот, односно сите оние дејства кои треба да се исполнат, тогаш работниците практично и се откажуваат од една ваква постапка.“
Како што забележува Ангелески, во ваква ситуација на законски недоречености и страв кај мобираните работници, неопходно е превентивно да се делува. Според синдикалните и правни стручњаци првин треба да се лоцира проблемот, да се разгорава во фирмите, да се наоѓаат методи за да се разрешува побезболно и за работниците и за установите, во спротивно овие работнички проблеми многу тешко ќе се решаваат.
Таа вели дека често хигиеничари наместо вработените со високо образование се поавторитетни од нив. Ги кодошат колку време им трае паузата за ручек,
Вработена сум во јавна институција, но реагирам затоа што постојано и јас и моите колеги сме изложени на притисоци на раководствата, во зависност од која политичка партија доаѓаат.
Според информациите во општинскиот синдикат на ССМ расте бројот на граѓаните кои се почесто бараат правна помош и заштита, зашто тврдат дека се жртви на мобинг на работно место.
„Но, со оглед на положбата во која се наоѓаат работниците, особено стравот од неисплаќање на плати, губење на работни места, прогласување на техонолошки вишок кој што им виси над главата, работниците само го најавуваат како проблем, тоа се евидентира, се обработува, но за жал, се уште мислам дека не се
Тој потенцира дека најчесто изложени на притисоци се работниците во јавниот сектор.
,,Сепак има најмногу поле за манипулација, бидејќи таму се работи за раководства кои што се именуваат на одредени мандати и заради разно-разни причини, применуваат методи кои не се својствени и во контекст на законските одредби, полесно се јавуваат вакви проблеми и потешко се решаваат.“
Според Ангелески, овој проблем тешко се решава, зашто нема закон за мобинг, туку посебни одредби во законот за работни односи. Но, со нив вели не е доволно да се дефинираат методите, па неизвесна е судската постапка, која што во исто време е и скапа и тешка.
„Кога ќе воочиме дека постапката треба да се води преку суд, каде што треба да се изложуваат и приложат докази за носењето на мобингот, односно сите оние дејства кои треба да се исполнат, тогаш работниците практично и се откажуваат од една ваква постапка.“
Како што забележува Ангелески, во ваква ситуација на законски недоречености и страв кај мобираните работници, неопходно е превентивно да се делува. Според синдикалните и правни стручњаци првин треба да се лоцира проблемот, да се разгорава во фирмите, да се наоѓаат методи за да се разрешува побезболно и за работниците и за установите, во спротивно овие работнички проблеми многу тешко ќе се решаваат.
