Де јуре дел од Грузија, де факто надвор од контролата на Тбилиси и во се поцврста прегратка на Русија. Аналитичарите велат дека така со Абхазија и со Јужна Осетија ќе биде уште многу време.
,,Може да трае долго како Кипар, или како Тајван. Не гледам дека овие територии се враќаат или се поодалечени од Грузија. Не гледам никакво решение.,,
вели Стивен Џонс, професор по меѓународни односи во американскиот колеџ во Масачусетс кој додава дека едно е сигурно: нивното враќање кон Тбилиси, по кратката војна во минатата година, е сосема исклучено. Од друга страна, исклучено е дека наскоро би можело да дојде до промена на политиката на меѓународната заедница за непризнавање на Абхазија и на Јужна Осетија. Нејасно е дали Русија воопшто ќе инсистира на широко меѓународно признавање. Имено, како што велат експертите, колку подолго овие региони се одржуваат во статус кво, толкку повеќе Москва ќе ја зголемува контролата врз нив.
,,Овој конфликт е замрзнат, но реалноста на ситуацијата е поинаква. Војната не смени се, ама смени некои работи. Една од нив е тоа дека овие територии сега се поблиску до Русија.,,
Вели Линколн Мичел, професор по меѓународна политика на Универзитеот Колумбија, додавајќи дека последните потези на Кремљ за помош на Абхазија и Јужна Осетија само го потврдаат неговото мислење. Сепак, Мичел смета дека нивното непризнавање дури и од страна на блиските руски сојузници претставува удар за московската дипломатија.
,,Претпоставувам дека сме уплашени Русија повторно да се обедини во Советски сојуз. Но, ако Таџикистан и Белорусија не ги признаваат грузиските региони тогаш можноста да дојде до тоа и не е толку голема колку што мислат во самата Москва.,,
Вели Мичел. Русија долго време посочуваше на косовската декларација за незвисност од Србија како објаснување на нејзиното признавање на Абхазија и Јужна Осетија. Но, аналитичарите отфрлаат секаква споредба на двата примера:
,,Постоеше долго меѓународно присуство на Косово. Без таков меѓународен мандат и без напорите да се создаде демократска држава или демократски структури, тоа не личи на Косово. Тоа повеќе личи на анексија.,,
Вели професор Стивен Џонс, додавајќи дека Косово досега го имаат признато над шеесет земји.
,,Може да трае долго како Кипар, или како Тајван. Не гледам дека овие територии се враќаат или се поодалечени од Грузија. Не гледам никакво решение.,,
вели Стивен Џонс, професор по меѓународни односи во американскиот колеџ во Масачусетс кој додава дека едно е сигурно: нивното враќање кон Тбилиси, по кратката војна во минатата година, е сосема исклучено. Од друга страна, исклучено е дека наскоро би можело да дојде до промена на политиката на меѓународната заедница за непризнавање на Абхазија и на Јужна Осетија. Нејасно е дали Русија воопшто ќе инсистира на широко меѓународно признавање. Имено, како што велат експертите, колку подолго овие региони се одржуваат во статус кво, толкку повеќе Москва ќе ја зголемува контролата врз нив.
,,Постоеше долго меѓународно присуство на Косово. Без таков меѓународен мандат и без напорите да се создаде демократска држава или демократски структури, тоа не личи на Косово. Тоа повеќе личи на анексија.,,
...
,,Овој конфликт е замрзнат, но реалноста на ситуацијата е поинаква. Војната не смени се, ама смени некои работи. Една од нив е тоа дека овие територии сега се поблиску до Русија.,,
Вели Линколн Мичел, професор по меѓународна политика на Универзитеот Колумбија, додавајќи дека последните потези на Кремљ за помош на Абхазија и Јужна Осетија само го потврдаат неговото мислење. Сепак, Мичел смета дека нивното непризнавање дури и од страна на блиските руски сојузници претставува удар за московската дипломатија.
,,Претпоставувам дека сме уплашени Русија повторно да се обедини во Советски сојуз. Но, ако Таџикистан и Белорусија не ги признаваат грузиските региони тогаш можноста да дојде до тоа и не е толку голема колку што мислат во самата Москва.,,
Вели Мичел. Русија долго време посочуваше на косовската декларација за незвисност од Србија како објаснување на нејзиното признавање на Абхазија и Јужна Осетија. Но, аналитичарите отфрлаат секаква споредба на двата примера:
,,Постоеше долго меѓународно присуство на Косово. Без таков меѓународен мандат и без напорите да се создаде демократска држава или демократски структури, тоа не личи на Косово. Тоа повеќе личи на анексија.,,
Вели професор Стивен Џонс, додавајќи дека Косово досега го имаат признато над шеесет земји.
