Масовните сојузнички бомбардирања со крстосувачки проектили, наведувани бомби и ракети со голема разурнувачка моќ би требало да предизвикаат ефект на шокираност кај ирачката војска. Таквата акција би имала за цел да се изолираат Садам Хусеин и неговите најблиски соработници, да ги деморализира војниците и да ги поттикне на предавство и дезертирање. Кенет Алард е поранешен член на разузнавчките служби на американската армија, а сега работи како аналитичар во Вашингтонскиот центар за стратегиски и меѓународни студии. Според него, таканаречената кампања на психолошки операции треба да биде клучниот дел на американската стратегија со цел да се минимизира бројот на цивилните и воените жртви:
„Сега постои многу сериозно прашање за единството на ирачката војска и за нејзината лојалност спрема Садам Хусеин. Психолошкото војување ни дава енормна острица во користењето на разликите за кои знаеме дека постојат кај нив.“
Рејмонд Тантер – експерт за тероризам вели дека Соединетите Држави имале позитивен ефект од моделот на психолошката кампања што ја спроведуваа во Авганистан – купување поддршка од воените лидери.
„Доколку ирачките генерали и другите во раководството на регуралната армија соработуваат, ним веројатно ќе им бидат ветени кеш пари, како и друг вид награди со цел да избегаат од Садам.“
Според Тантер, дел од таа кампања е и американската закана дека ирачките генерали ќе трпат тешки последици доколку ги спроведат евентуалните наредби за употреба на хемиско и биолошко оружје – најлошиот ноќен кошмар за американските воени планери. И Тантер и Алард се согласуваат дека траењето на војната и бројот на жртвите на двете страни ќе зависи од степенот на успехот или неуспехот на американската психолошка воена кампања.
„Сега постои многу сериозно прашање за единството на ирачката војска и за нејзината лојалност спрема Садам Хусеин. Психолошкото војување ни дава енормна острица во користењето на разликите за кои знаеме дека постојат кај нив.“
Рејмонд Тантер – експерт за тероризам вели дека Соединетите Држави имале позитивен ефект од моделот на психолошката кампања што ја спроведуваа во Авганистан – купување поддршка од воените лидери.
„Доколку ирачките генерали и другите во раководството на регуралната армија соработуваат, ним веројатно ќе им бидат ветени кеш пари, како и друг вид награди со цел да избегаат од Садам.“
Според Тантер, дел од таа кампања е и американската закана дека ирачките генерали ќе трпат тешки последици доколку ги спроведат евентуалните наредби за употреба на хемиско и биолошко оружје – најлошиот ноќен кошмар за американските воени планери. И Тантер и Алард се согласуваат дека траењето на војната и бројот на жртвите на двете страни ќе зависи од степенот на успехот или неуспехот на американската психолошка воена кампања.